GUZELCAMLI 2

Zo, het gaat er nu van komen, een kleine update van de blog. In de tussentijd is er erg veel gebeurd en ik zit nu haast 2 maanden hier.. wat vliegt de spreekwoordelijke tijd. Inmiddels prachtig (strand)weer, een nwe eigenaar bij ons restaurantje dus geen last van Nurdan meer, maar dat is nog het minste nws.... kijk en huiver, wederom!

1.5 week alleen en toen kwam schoonzusje Herma. Veel gedaan, geshopt voor de inrichting, keuken geschuurd, in tuin gewerkt, en heel gezellig gehad. Ondertussen zijn twee keukens geinstalleerd, badkamers boven klaar, ietwat geschilderd en gerestaureerd qua lekkage. Het gros van de restauratie zal echter in het najaar gedaan worden- de boel was te nat en daarna waren er de gasten. Annet kwam met broer, schoonzus, Rens en Duco. Vervolgens Erik en daarna Marjan en Kyra. Inmiddels is pap gearriveerd en logeert Merel hier. Ook gedaan: de tuin: veel planten en bomen geplaatst, terrassen vergroot, muurtjes gemaakt en vanalles besteld. Zo worden nu de pergola's en allerhande ijzerwerkzaken gemaakt. Bedden en matrassen voor boven zijn in bestelling alsook een houten tafel. Nu nog de gordijnen. dat zal wel gekocht gaan worden in Nederland, vrees ik. Start: begin april 2009....

Net terug van een toch wel dramatische voorjaarsvakantie, al is het woord vakantie wel erg rooskleurig voorgesteld. Erg weinig zon gezien en veel regen. De afgelopen winter is een record wat neerslag betreft. Zou niet zo´n groot probleem moeten zijn ware het niet dat het huis zo lek is als een mandje. Annet heeft in december veel tijd besteed aan dweilen maar, naar nu blijkt, met de spreekwoordelijke kraan open. Ramazan heeft de aansluitingen van boventerrassen -tegels met muren geheel geisoleerd. Is daar de hele kerstvakantie mee bezig geweest, weliswaar op de droge momenten. Het lekkage-probleem zou hiermee opgelost moeten zijn. Helaas helaas, niets is minder waar. Het is waar, de lekkage is minder geworden maar... Zie en huiver... Drama in optima forma. Nou ja, tzal wel weer gemaakt worden, arme Nurettin draait op voor de kosten.

het voegsel is niet goed, er zitten veel gaatjes in. Het cement is ook niet goed. De marmeren trappen zijn niet geisoleerd, het water stroomt daar naar binnen. De parketvloer boven begint te bollen... Na ampel beraad met diverse ´experts´ besluiten we te wachten tot alles droog is. Dan wordt bekeken wat we gaan doen:de tegels eruit, allemaal, per huis zo´n 125 m2, of nieuw voegsel. pffffffffffffffffffffffff al onze plannen in duigen

afgezien van vochtplekken zodat er opnieuw gekalkt moet worden, gaan er langzamerhand op lijken. Een mix van aikieja en oosters, van luxe en basic. Leuk om in te richten. Toch nog wel gesjouw vanuit Nederland, zo´n 24 kilo per keer.

veel gedaan, al valt het nauwelijks op: onkruid gewied, gesnoeid, bolletjes in grond, zo´n 50 kruipers , eindelijk mijn mimosa´s, 12 sinaasappels en cirtroenbomen, dunya´s, 16 oleanders, struiken... maar ja waar staat alles. We worden geholpen door Ali en broer + Fatma. Nou ja, daar betalen we voor. Een kleine impressie.

Ik ben door mijn foto's heen, het wachten is op foto's van Annet en Adriaan. De komende maanden gaan we aan de slag met het ontwerp van de keuken via de mail van Trevor, Britse schoonzoon van onze timmerman. We gaan proberen het ontwerp te bepalen zodat de timmerman aan de slag kan gaan. Dan nog het tuinenplan- de grond tussen de appartementen en de voortuin van Art zijn nu aan de beurt.
Februari is de tijd om bomen te planten. En Art gaat nu aan de slag met de website.

De continueing story van twee huizen bouwen gaat inderdaad nog steeds door.. er komt geen eind aan. Wanneer is het nu eindelijk klaar?, zo vragen velen ons. Een gezegde luidt in Turkije: Yavas, Yavas ( d.i. langzaam 2x) en dat gebeurt dus ook, al zouden we soms wel wat sneller willen, vrees ik. Het was een bijzondere tijd in Guzelcamli, want alle nabije vanderLindens waren er: Papa, Adriaan , Henk en Herma; de laatste 2 bij Evelyn en Metin in Emelpension. Herma volgde daar een viltcursus. Adriaan heeft heel veel geklust, papa was er voor de morele bijstand. Ook broodnodig. Na 2 weken was de fam. terug naar Nederland en gingen Annet en Art, ons illustere duo, weer erg hard aan de slag. Een beeldverslag van horror en huiver, van hard werken en hiephoi, van huilen en hilariteit... kortom het echte leven (maar ja, waar gaat het eigenlijk over...)

in drie weken... een kort beeldverslag hieronder, maar ook nog planten kopen, een hele bus van Evelyn vol, de badkamers boven haast klaar en erg mooi geworden, wc-houdertjes en haakjes opgehangen, de badkamer van ap1 is nu echt klaar ( de chifon van de wastafel past nu- het gat in het marmerblad moest groter gemaakt worden) en nog allerhande zaken bij Annet gedaan. Dit alles na enige nervousbreakdowns van m.n. Art, maar dan heb je ook wat.

...

op deze toch wel beladen dag de uiteindelijke update van de afgelopen zomer- hoe is het de meisjes vergaan in het hete Guzelcamli, augustus 2008...
de foto's van annet volgen nog, onderstaande foto's zijn gemaakt met mijn telefoon- valt best wel mee, de kwaliteit. Kijk en huiver

van de huizen komt dichterbij- eerst het buitengebeuren -de parasol, de tuinstoelen en de tafeltjes van Ikea, slechts 40 lira per stuk ( zo'n 20 euro), en dan de appartementen: bedden, kelims ( oeps, geen foto van mijn eerste kilim - want foto is mislukt- gekregen van mijn leukste sawadeegroep; en geen foto van mijn keramieken schaal, gekregen van mijn 2de leuke groep) en gordijnen. De keuken, open haard en bovenverdieping (waaronder de broodnodige renovaties van de rampenbadkamers, maar later daarover meer...)volgen in oktober.

alvast een voorproefje, de huizen strak in de verf, de tuin wat minder strak maar het gaat ergens op lijken

hoe het allemaal was, eind april. Annet moest van alles regelen: grond, tuinmannen, ververs, want , onze klusser Muharrem kon onverhoopt niet komen. Dan maar zelf wat regelen, via Nurettin die ons eigenlijk dwong om 'zijn' werkers te nemen. Zo gezegd zo gedaan, met alle gevolgen van dien.
Hieronder een beeldverslag van een bouwproces met veel beslissingen ( welke kranen, welk marmer voor badkamers, ontwerp voor terrassen ( want eigenllijk nog niet gepland), geinige wc's in overvloed maar welk modelletje...wasbakjes die uitgekozen moesten worden op fout aangelegde leidingen van de loodgieter Mustafa... hammamkraantjes etc etc. En natuurlijk de mannen...er viel wat aan te sturen... maar in het algemeen werkten ze perfect, behalve... onze 'master' Mehmet- hij valt zonder meer in de categorie flapdrol.

tja, 'iemand' heeft de Belediye/ gemeente gebeld en die ging plotsklaps van alles opmeten; of de huizen wel goed op de grond stonden, of de muren wel dik genoeg waren, of de tekeningen van de huizen klopten met wat er gebouwd was... Uiteindelijk kregen we te horen dat, 2 dagen voor vertrek van Art, de wegkantmuur verplaatst moest worden, want gemeentegrens lag 2 tot 5 meter vanaf de oude muur. Nu ja, het moest toch ooit gebeuren maar deze planning was wel erg vervelend. Mahsum is ondertussen de muur aan het verplaatsen- via mail en mobiel houden we contact. Hij doet de klus goed, zo te zien. Dank, Mahsum!!